yer: ege
Zaman: 20.04.2013
olay: esnaf kürtlerin özgürlüğü
küçük bir kentte yaşıyorum. hani bilirsin anadolu'da çoktur bu kentlerden bir tane mecburiyet caddesi olanlardan. caddedeki sağlı sollu bir sürü dükkan ve esnaf. bir geziye çıktım dün. amacım kürtlerin batı anadoludaki durumuna dair biraz fikir sahibi olmaktı. dükkanlara gerekli gereksiz bir sürü bahaneyle daldım. birkaç kelam etmekti amacım. bu şekilde kürt esnafları tespit edecektim. akşama kadar 32 esnaf dolaştım. bunların içinde 9 tanesi kürttü. bakkal, terzi, güneş enerjisi sistemi satan, kuru temizlemeci, fırın sahibi vs vs. gördüm ki adamlar güzel güzel çalışıyor elhamdülillah dedim kendi kendime ekmeklerinin peşinde insanlar. asla ve asla yadırgamadım bu durumu bilakis hoşuma gitti.
sonra empati yaptım. şimdi ben buradan kalksam gitsem mardin, muş, bingöl, hakkari, bitlis vb. bir şehre acaba orada bir bakkal açabilir miyim? bi defa ilk aklıma gelen can güvenliği oldu. sonra halkın tutumu ne olacaktı. acaba alış veriş yapılır mıydı? sonuç olarak şu kanıya ulaştım türk doğuda yaşatılmazdı. ama kürt batıda istediği gibi cirit atabilirdi. gördüm ki türk'ün hakları kısıtlı. asıl yadırganan asıl engellenen asıl her istediğini istediği gibi yapamayan türk'tü. türk elektrik faturasını geciktiremez türk suyu doğal gazı vergiyi çalamaz türk yere tükürse kabahatlar kanunundan ceza yer ama kürt devletin ve milletin anasını siker herkes yarağının başında kalan son sperm parçasınıda diliyle silmek için sıraya geçer. sikerim ben böyle devri devranın cemiyeti akvamın! bu ne yaman çelişkidir sikildikçe veren bir orospuya dönüştü
toplumumuz. düşman azdıkça dolan bir güruh! cevri cefasını zevki sefasını siktiğimin bir sürü kuru kafası.
diyalog, barış, çözüm...
yukarıdaki üç kavramın ta anasını avradını sikeyim.. **
