sevgili ağabeyciğim, ağabey diyorum ama ne ağalık ne de beylik bir yanın yok inan. öncelikle her parfüm sıkışında 50 ml'lik şişeyi bitirmelerin sonra da o keskin kokuyla dibimde dolanmaların beni öldürüyor. bir de o koku benim üstüme sinmese.. sabah erken saatlerde kalktığında ya televizyonun ya da müziğin sesini sonuna kadar açman ve tepemde haykırarak konuşman beni ziyadesiyle rahatsız ediyor. hiç mi allahın yok be herif. zevksiz müzikler açmasan ona da tamam ama yok.. her dolabımı açtığımda dağınık bulmalarım hep senin yüzünden, her çekmecemi açtığımda aradıklarımı bulamamam yine senin yüzünden. safi zararsın be arkadaş. şunun şurasında iki kardeşiz eve alınan her haltı ben görmeden luplup diye mideye indirmen sinirlerimin tavan yapmasına sebep oluyor. bunları okusan dahi bir bok olmaz bebeğim senden hadi gideyim ben de. pu rezil.
