elini kolunu nereye koyacağını, ne yapacağını bilemezsin, önce çalışma arkadaşlarınla tanıştırılırsın. sonra önemli noktaları tespit etmeye çalışırsın. içecekler nerden alınır, wc nerededir. tabi birde tanıştırıldığın insanların isimlerini aklında tutmaya çalışırsın. sana anlatılanları not alırsın. sürekli izleme halinde olursun. çevrendekilerin iş yaparkenki durumlarını izler sonuç çıkarmaya çalışırsın, memnunlar mı bıkkınlar mı. ön yargılar geliştirirsin. sonra bir an endişe duyarsın burası bana göre mi, cidden doğru bişi mi yaptım dersin. endişelenirsin. sonra tüm bunlar yerini iş yoğunluğuna, monotonluğa yani alışkanlığa bırakır.
ilk güzeldir. çünkü işin içinde duygu vardır. heyecan, mutluluk, gerginlik, endişe ... senledir tüm gün. temizdir bide. başlangıçtır. sonrasını sen doldurursun iyi kötü.
