genellikle devlet dairelerinde ya da belli kurumlarda görülen çalışma tekniğidir.
bir iş için bir ya da iki kişi gerekliyken bu işe nedense 5 kişi bakar ama sadece bakaaaaaar. iş gelir, masaya konur. bir süre beklenir. önce çalışanlar, bilgisayarlarını açıp çay ya da kahve söylerler. işe şöyle sırayla birkaç göz teması uygulanır ama odada lafı bile olmaz. günün "msn saati" gelir-lütfen eşref saatiyle karışıtırılmasın- .
bir iki saat msn'de selamlaşma ve dedikodu bölümü sürer. işe şöyle bir bakılır. kağıdın yeri değiştirilir.
çaylar biter. ikinci çaylar söylenir. çay sonrası makyaj başlar. bilgisayarında kamerası olanlar kamerayı açar. iş öyle yerinde durur.
bu beş kişiden biri mutlaka diğerlerinden daha aktif biri daha tiki, biri daha şişko biri daha aşık, biri daha torpillidir. etti beş kişi işte. bir şekilde bizim aktif işi alır ve anlamaya çalışır, tiki makyajını yapar, aşık msndedir, şişko öğle yemeğini düşünür. torpilli henüz gelmemeiştir.
öğle yemeği vakti gelir. offfffff çok sıkıcı bir gün diye topuklu ayakkabıların çıkardığı ses eşliğinde odadan çıkılır. çünkü çok yorulmuşlardır. eeee kolay mı?
yemek yenir. ofise geri dönülür. ağır yemeğin getirdiği uykuya şöyle canlı müzik eşliğinde bir kahve iyi gelir. müzik eşliğinde pencereler açılır, kahveler yudumlanır.
saat 14.30 gibi tüm gücüyle aktif işe asılır. yazılacakları yazar, gönderilecekleri gönderir. tikinin ve torpillinin bilgisayar bilmemesi işi biraz zorlaştıtrır ama sonunda işler tam zamanında biter. herkes eve gider...
