kimi zaman bir kafede, kimi zaman toplu taşıma araçlarında, bazen bir arkadaş vasıtasıyla, sınıfta, sokakta... bazı insanlarla aynı ortamı kullanmak zorunda kalıyoruz hepimiz. ama bu bazı insanlar neşesi yerinde olduğundan mıdır, derdinden midir yoksa çenesinin düşüklüğünden midir bilinmez; direkt espriler, yüksek sesle konuşmalar, çak işareti yapmalar, onları ilgilendirmeyen sorular sormalar, bilmem neler... anlaması zor hareketler yapmaya başlıyor. otobüste sırf yanında oturuyorum diye beni kurban seçip sürekli "haklısınız." diye onaylamak zorunda bırakan teyze, bir iki kere gittiğim kafenin "x takımlıysan aslansın ama y takımı ne lan!" diyen garsonu, arkadaşımın yanında gelmiş aynı masada oturduğum tanımadığım ama askerlik arkadaşım gibi konuşan saçma espriler yapan ve gülmemi bekleyen adam... işinize bakın be abicim, herkese babanızın oğlu gibi davranmayın.
