hayat yagmur ciselerken, o guzel toprak kokusunu ıcımıze cekerken uzakta gordugumuz bir gokkusagıdır. gercek mutluluk, acısız bir hayat onun altındaki bir kase altındır bir cogumuz icin. biz surekli onun hakkında hikayeler duyarız ve gokkusagının tam dogudugu yere gitmeye calısırız, onu bulmak icin. tam ona dogru kosarken birden gokkusagı kaybolur. hayat gibi tam ulasıcakken gercege, hayat biter.
yani bu durumda bosa mı kosuyoruz? galiba bazılarımız ıcın evet. ama gercek mutlulugu o bir kase altın degilde, guzel toprak kokusu yagmurda delilerce kosmak olarak bilirsek o zaman hayatımızda gercek mutluluga cokca zaman ulasmıs oluruz, bakıs acımızdır bizi mutlu veya mutsuz yapan, omrun uzunlugu degildir.
