bülbülü altin kafese koymuslar yinede vatanim demis. baska söze gerek yok sanirsam. yinede acayim biraz:
icinin yanmasi, memleketin tozuna bile hasret kanilmasidir. sabahleyin o muhtesem ezan sesini duyamamaktir. isportaci, simitci, serbetci, eskici gibi seyler oralarin sözlügünde yoktur. ramazan ayinda top atilmadan önceki o heyecan bulunmamaktadir. vatan deyince gözlerin dolmasi, arkadaslarin, akrabalarin, sevdiklerinin aklina gelmesidir. acidir, yaradir, ekmek parasidir. disi saglam ici cürük görünmeyen bir hastalik gibi olmanin en belirgin örnegidir.
