Gül anam, can anam, yoldaş anamla oturmuş leyla ile mecnun izlemekteyiz. Karnı aç olan ben ve annemle geçen diyalog şudur ki;
+ canım patates kızartması çekti yav
- he anne ya yapsana patatese düşelim be
+ yok ki
- e gidip alam marketten?
+ para kalmadı dünden
- pöheff...
Beş dakika sonra;
- ya anne allah için naptın sen ya
+ ne yaptım?
- patates demeyeydin iyiydi de işte...
+ ne olmuş?
- e burnuma geliyo kokusu resmen o derecedeyim şu anda resmen patates kokuyo her yer
+ ...
- ??
+ yıahahaha*
- lan yoksa?
+ git tavaya bak
- aha! Oğlum var ya! Ahah!
Ardından ördek dansı yaparak mutfağa doğru yol almamınan tavada cozurdayan patatesleri görmem bir oldu. Meğerse en başından beri patates varmış, var olmakla kalmayıp kızarıyormuş. Arkadaş nasıl bir annem var benim acaba, bu nasıl bir sadistliktir, nasıl bir psikolojik deneydir benim üzerimde...
