tehlikeli durumlarda, yahut ölüme ramak kala, gibi durumlarda kullanılan cümleler topluluğudur, herkesin bildiği gibi. ama nedense benim başıma gelmemiş durumdur, herkes söyler ya hani az kalsın gidiyoduk ölüyoduk diye, film şeridi gibi geçti gibisinden, neden bana olmadı lan gibi söylemlere maruz bırakmıştır beni. ek olarak yaşamayan bilemez diyorlar ama ben yaşadım ben de bilmiyorum ulan. hatta bu durumu bir çok eş dost arkadaş a danıştım, sorumun cevabını bulamadım. hayır soğukkanlıyım normalde tamam ama, ölüm gibi ciddi bir şeyi atlatmak ve soğukkanlı davranmak da neyin nesi, ulan işin içinden çıkamıyorum. ben neden o şeritleri görmedim. son olarak bunu buraya yazmak istedim ama bir amacım yok. yani rahatlamak için yazmadım o kadar rahatım ki, 2. tehlikeyi kaldıracak kadar hemde. ha bir de bu bir meydan okuma olayı değildir, sadece anlam veremiyorum, neden film şeridini görmedim, neden korkmadım, neden 2. tehlikeyi görecek kadar umursamazım ona anlam veremiyorum.
şunu da belirtmeliyim ki o film şeridini görmek isterdim, çok ciddiyim, belki beni kendime getirirdi. *
edit: ha bir de şu var, şimdi bu gibi durumlar anlık ya, saniyeler içinde oluyor zaten. acaba düşünmeye mi fırsatım olmadı, saniyeler içinde gerçekleşti ya. evet tam saniye verebilirim de 30 saniye sürdü ya da sürmedi, hayır böyle düşününce de bi anlık zaten diyolar, ee zaten bi anlık yaşanan şey se neden film şeridi bana gelmedi, aklıma kimse gelmedi arkadaş, halbuki düşünmem gereken o kadar çok kişi, kişiler, şey, şeyler, var ki. anlam veremiyorum. anlam veremediğim nadir olaylardan sadece birisi. buda zaten kendimle ilgili. her konu da her şeye bir sözüm ve çözümüm vardır, ancak kendime bir çözüm getiremediğim nadir olaylardan birisi bu.
