422.
-
en sonun da öyle ya da böyle güzel yazdığımı kabul etmiş dost...
değişik bir insan, hem kavga edip, hem dertleşebilinecek birisi...
hem fikirlerin uyuşmadığı, hem de sonuna kadar uğruna ter akıtılabilenecek bir insan...
mesafeler olsa da anlaşılabilinecek, karşılıklı sevginin tarif edilemeyen kelimelerle sıralanabileceği insan...
aslın da yok böyle birisi...
o ankara'nın ankara belki de o olduğu için benim başkentim...
bir de gelebilse istanbul'a böyle sarılabilince olabilidiğince sevgiyle kendisine...
oturup içki masanına aşk senin yaşadığın değil benim ki diye tartışılabilse kendisiyle...
sevda üzerine, özlem ve terkedilmişlik üzerine sayısız cümleler kurulabilinse onunla...
mesafeler belki de sen ve senin gibi bir kaç insan için kat edilmeye değer...
sen ve senin gibi bir kaç dost için zaman harcanmaya değer...
