birgün sözlüklerde bilmeden tekrar tanışabilme hayalini sevdim.hiç gitmediğim bi şehirde ilk defa dolanırken rastlaşma hayalini sevdim.cafede otururken bir şey beklediğini görüp uzaktan doya doya izleyebilme hayalini sevdim.aslında hep hayalini sevmişim,hayallerimin gerçekteki senle alakası yokmuş.beni gerçekten seveni bulduğumda anladım.ama anladımki yarım kalmışlığın o çekiciliği,ergenliğin o doruklarda yaşattığı his hep o günler farklıydı dedirtecek,sen değil de o hisler,o sevişler..
