bazen insan, yağmurlu ve puslu bir havanın ürpertisi ile yaşamak ister hayatı...
duldasız...
pusatsız...
ensesi açık, çocuk gözlerin belertilmişliğinde...
dudaklar grimsi bir korkuyla kaplı...
ve bakışlar ölürcesine umutlu...
yaşamak ister hayatı,
kendisi ile hemhal olmuşcağızıyla...
