mesela, hoşlanılan kişi aslında bir hatadır... kişi gönlüne söz geçirememiştir ve bu nedenle açılamaz...
ya da daha erkendir... biraz daha zaman diye gönlüne söz geçirmeye çalışır... "zaman her şeyin ilacı" gibi aptalca bir sözle kendini kandırır...
zaten belli bir süre sonra herşeyi söyleyecektir... "o"nu gördüğünde dilinde takılı kalan kelimeler, yürek baskısı sebebiyle dışarı çıkacaktır... belki çok geç, belki tam zamanı olacaktır...
belki gün o kişinin günü, belki gün o kişinin sonu olacaktır...
ama en mantıklısı belki de hissedilen duyguyu gözlerinin için bakarak sahibine söylemektir...
