Ve işte gideli 6 yıl olmuş. O gittiğinden beri Eylül bana en güzel anlarımı yaşattı geçen 6 yıl boyunca. Onu benden ayırdığı için sanki alay ediyor, açtığı boşluğu telafi etmeye çalışıyordu kendince ama ben hiç sevemedim Eylül ayını. Bu gece ise Can'ımın doğum günü, 24. yaşına bastı. Biliyorum "Hani hediyem nerede ?" diye gelip yoklayacak beni uykumun en derin anında. Giderken o mis kokusunu bırakır belki bu defa. şimdiyse en net gülüşü kaldı hafızamda, ömrümce unutamayacağım bir adamın sesini hatırlayamıyor olmak ne lanet şey. insan asıl unutulduğunda ölürmüş ya, şimdi bu acımasız hayat zamanla bana onun gülüşünü, yüzünü, kokusunu da mı unutturmaya çalışacak? Ben unutmadığım müddetçe yaşayacak canımın içi, çünkü bu ucuz numaralara pabuç bırakmayacak kadar güçlü bir kız bıraktı arkasında. Gözün arkada kalmasın ilk aşkım, çocukluk arkadaşım, en büyük sırdaşım. Kimler geldi, gelecek, gidecek. Bana sen öğretmiştin bunları, ayakta sağlam kalabilmeyi. Ne ölüm, ne bir başkası unutturabilecek seni. Daima aklımın, kalbimin en temiz yerinde kalacaksın. Birlikte nice güzel yaşlara.
