sözlük yazarlarının itirafları

entry163119 galeri video563 ses32
    72669.
  1. Elif’e sesleniş…

    Bir gündü, hava ılık…
    Ve cadde kalabalık…
    Bir kadın sapıverdi önümden dönemece;
    Yalnız bir endam gördüm , arkasından, ipince.
    Ve görmeden sevdiğim, işte bu kadın dedim,
    Çarpıldım sendeledim.

    Çarpılmak ve sendelemek…
    Düşünmek “acaba”ları, tüketmek bütün “keşke”leri cepte ne varsa…
    ilk karşılaştığımız gün, yanında oturmam ve senin gülüşünle gözlerinin ışıltısı arasındaki ahenk…
    Haldeki çarpılmak kısmı bu olsa gerek…
    Aramızdan geçen uzun bir nehir ve bulunamayan köprü…
    Aramak, ulaşılabilirliğini zorlamak, dokunabilmenin hırsıyla…
    Ama bulamamak ve sendelemek…
    Vazgeçmemek, her şeye rağmen, “yardım” ateşi yakmak…
    Çıkan dumandan “benim sesim olur musun?” temennisinde bulunmak…
    Seslenişim şansımın sürekli bana “nanik” yapışındandır…

    Bilirim bu karmaşadaki” kahraman” rolünü…
    Sandalyeyi ters çevirmiş, seni hayranlıkla izleyen ben…
    Hep acelesi olan, bir yerlere yetişmeye çalışan sen…
    Durup bir bakar mısın? Sandalyedeki adama…
    Yanıma gelip, tutar mısın uzattığım eli...

    El ele girebilir miyiz? Bundan sonraki hayatımızın ilk gününe…

    Edit: Beyler bu yolu denemeyin, başarısızdır:)
    4 ...