öpsene beni
bak birazdan ölebiliriz hiç belli olmaz
düşme sen de yapraklar gibi ağaçlarından
üzme beni kaybetmek çok bir şey kazandırmaz
seni sahiplenmek de değil niyetim benim
öyle benzine zam yapmam gideceğin tutarsa
donabilir tutmaya ellerim orası başka
yani ellerim tuzla buz olur diye korkarım
öpsene beni
bak birazdan ölebiliriz hiç belli olmaz
ya düşerse az sonra bu binalar
biz sarılmasak da ölürmüş zaten çocuklar
birileri öldürüldükçe biz yaşarız sanırız
bileklerimi ikna etsem şu kelepçelerine hem
kalbim bir voltadır anda sana atıp durur
güneşi soydum; gelsene yiyelim
öpsene beni
bak birazdan ölebiliriz hiç belli olmaz
hadi rüzgar unuttu diyelim bizi
yağmur hatırlamadı bunun burnu havada
çocuklar gülmedi yani gülünecek bir şey yok
duygular pezevenk bulamayınca beş para etmedi çay da bitti bak birazdan bizi dökerler
nereye aksak da toprağa varacaksak eğer
sevmezse çabuk ölürmüş insan
hem ölmeye merağımız yaşayamamaktan
yani ölmek istemez kimse
yaşayamadığı için merak eder sadece
öpsene beni
bak birazdan ölebiliriz hiç belli olmaz