hakkında milyon adet sitede milyar adet yorum gördükten sonra izleyemediğim her günü günah işliyormuşum gibi hissettiren film.
izledim evet, requiem for a dream farızamı da yerine getirdim. lâkin, filmdir alt tarafı o kadar abartılmasına mana veremiyorum. müziği de gerçekten takdire şayan olmuş, gidip clint mansell'i bulup öpmek istiyor insan. hele ki, müziğin gireceği sahneler ustaca ayarlanmış. ama keşke, hep aynı müzik kullanılmasaymış.. iki duygusal sahnede aynı melodiyi duyunca üçüncüde de "aha yine girecek bu şimdi" diye beklemek hoş olmuyor. konu çok bilindik ama işleniş güzel, bizim "babam ve oğlum" gibi bir nevi.. değişik görüntü tekniği fena değil ama sık tekrarlar göz yoruyor, dikkat dağıtıyor.oyunculuk performansları da harika ama bu derece kutsal ilan edilmeyi hakedecek kadar "duvara çarpma etkisi" yapmadı bende.. salya sümük ağlamayı bekledim, olmadı..
bu eleştirmene bu izleyiciye ağzınla kuş tutup onu film yapsan yaranamazsın darren'cım.. boşver, takma sen..
