sonlara doğru aklıma shutter island filminde geçen "sence hangisi daha kötü olurdu? canavar olarak yaşamak mı yoksa iyi bir insan olarak ölmek mi?" repliğini getiren maç.
iyi futbol oynayıp başarısız olmak mı yoksa futbola benzer bir şey oynamaya çalışıp onu da kötü oynayarak başarılı olmak mı ? ilk maçı yorumlarken kötü oynamamızın önemi yok yeter ki kazanalım demiştim ama dün akşam oynanan oyunun futbol ile uzaktan yakından alakası yoktu. pas yapabildiğimiz 5 dk hariç kalan 85 dakika rakibe mahkum, 3 pas üst üste yapamayan, topu ileri taşıyamayan ve sadece ikili mücadelelerde ayakta kalmayı deneyen bir takım vardı. formsuzluk veya kötü futbol harici bir şey vardı takımın üstünde, ayaklarında ve elinde top tutamadılar, 3 metre yanlarına düzgün pas atamadılar. kesinlikle eksik bir şeyler vardı. tabi ki her yıl 2-3 tane yarı final gören bir ispanyol taraftarı olmadığım için bu futbolla gelen başarıyı istemiyorum demiyorum, ne olursa olsun yarı final güzel.
oynanan oyun tabi ki elde edilen başarıyı gölgeleyemez, şampiyonlar ligi çeyrek finali ile birlikte kulüp tarihinin en büyük başarısı elde edildi. türk futbolunun da son dönemlerde böyle bir "son 4 maçı" oynamaya, gerçekçi final hayali kurmaya ihtiyacı vardı. gelecek sezonlara ışık tutması adına sevinçliyim, tebrikler.
