tek kelimeyle kibir. bunların üstadı da friedrich nietzschedir. yaşadık gördük de ondan biliyoruz. insanoğlu yıllar yılı kralların önünde eğilmekte zorlanmıştır, fırsatını bulunca kendini kral yapmıştır. kaldı ki görmediği bir varlığa mı boyun eğecek secdeye gidecek?? ha bir de tanrı yoktur (ki tanrı yoktur argümanı, tahrif edilmiş hristiyanlığın eleştirilmesiyle batı özenticiliğimiz yüzünden önce dilimize sonra bilinçaltımıza geçmiştir ki tanrı yoktur ile allah yoktur argümanı taban taban zıt iki kavramdır, maalesef bunun farkındalığı çok azdır) diyen batılı düşünürlerin öne sürdükleri nefse çok tatlı gelmektedir. bu tür felsefelere son yılların akılcılık akımı eklenince "ben görmeden inanmam arkadaş çıksın karşıma" sözü akılları alır oldu. lakin bilmezler ki yüz yıllar önce hava'nın atomlardan oluştuğunu ve böyle bir şeyin var olduğunu insanlara anlatmanın çok zor olduğunu; ama hava diye bir şeyin o dönem insanları görmese bile var olduğunu ve kendilerinin düştükleri bu yanılgının asırlar öncesi cahil ve dışa kapalı insanlara benzerliğini (bu örneğin, bilimle giderek "yok" denilen diğer birçok şeye benzemesi gibi). keza mevlana gibi güzel bir düşünürümüzün dediği gibi "sen görmüyorsun diye alemler yok değil." yani senin kibrin her şeyi bilecek değil. senin üstünde de birileri var. bu insan olur, başka bir varlık olur; hatta bu inatla hayvan bile olur.
kuran-ı kerim'i bir de tarafsız gözle okuyunca (tefsiriyle), mucizelerini araştırınca, hz. muhammed'in mucizelerine bakınca öne sürülen tüm argümanlar çürümeye yüz tutuyor. sadece "tanrı yanılgısı" ve benzeri kitapları bu kadar ateşli bir şekilde okuduğumuz gibi karşı taraf için yazılanları da aynı hevesle okuyalım. ha diyorsanız ki hz. muhammed çok geride kaldı, tamam. peygamberlerin varisleri olan alimlere ve hayatlarına bakın. onların da kerametleri (küçük mucize diyebiliriz) vardır ve neredeyse günümüze kadar ulaşmıştırlar. sırf resmi yok diye "böyle bri hiç yaşamadı" demek kadar abes bir argümanı önek sürmek... şimdi nice kişiler sayılabilir ki resmi yok ama adı hala yaşıyor, onlar için ne diyecez?? öyle biri hiç olmadıysa o dönemin kabileleri deli miydi ki, o dönem müslümanları ve o'nu görenler sadece arabistandakiler de değildi..
insanların dini, çıkar amaçlı yanlış bir şekilde kullanmaları (ki bunlar kuran'da yazılmış, hadislerde söylenmiş ve yasaklanmıştır) bunun adının islam olduğu anlamına gelmiyor. biri kalkıp ben din için allah için içki içiyorum derse islamda alkol tüketiminin serbest olduğunu mu çıkaracaksınız?? bezirganların işine gelmeyenleri aforoz edenler olduğu kadar bezirganları tek bir sözleriyle kendilerine talebe eden veya kellesini kaybeden alimler de vardır islamda. neden bunları zikretmez ve "islam, esas böyle cesur kişileri destekliyor" demezsiniz. yoksa esas sizin işinize mi gelmez??
magazin haberciliğiyle, okumadan etmeden her şeyi biliyorum havasında dolaşmak ne kadar cahil olduğumuzu gösterir. ayetlerin giderek, o çok istediğimiz bilim dallarıyla sabitleşmesi ne kadar da inandırıcı olduğunu gösterir. ama işte, tekrar başa döndük: kibir. allah hepimizi ıslah etsin.
edit: ha bir de zaten allah görünseydi, herkes iman ederdi. bizim nefes almamıza da gerek kalmazdı. bir de allahı görmeyi kaldırabilecek kadar kendimizi güçlü görmekteyiz, oysaki görmediğimiz bir mikrop yüzünden vücudumuz çökmekte hatta ölmekteyiz. gerçekten o kadar güçlü müyüz??
