- meraba, başka bir ürün var mı efendim alacağınız ?
+ yok hayır, bunlar yeterli teşekkür ederim,
- fatura için isim soyisim rica edebilir miyim hanımefendi ?
+ portakal dalyaprak.
- hı ? efendim.. anlayamadım..
+ ( bu sefer bastırarak ) portakal dalyaprak !
- portakal mı ? *
+ ( kadının surat düşer ) evet portakal.
- kığ kığs * efendim çok özür dilerim, ksra bakmayın sinirlerim bozuk biraz,
bi kaç esnetme, gevşetme ve güler yüz ile müşterinin kırılan onuru tamir edilir..
faturası verilip gönderilir..
yaklaşık 45 dk sonra aynı müşteri mağazanın kapısının önünde mağaza müdürü ile tartışırken görülür..
gayet rahatım tabi. benimle ilgisi olmadığını düşünüyorum..
müdür bir hışımla elinde satmış olduğumuz torba ve fatura ile üzerime doğru yürümektedir.
samimiyetinde vermiş olduğu özgüvenle;
- bu ne lan !
+ ney ney aydın bey, hayırdır,
- oku oku şu faturayı bi ! ( faturayı gözüme sokacak pezevenk )
fatura okunur, isim soyisim hanesinde şöyle yazılıdır :
o kadar güldüm, kadınlada o kadar geyikledim ki faturayı keserken, bende şok oldum okuyunca.
yanlış yazmışım, aklımdan geçmişti ilk başta bunada gülmüştüm, zihin altı işte..
Müşteri her zaman haklımıdır bilmem ama, bu sefer ben haklıydım !
