Eğer, yeniden başlayabilseydim
yaşamaya, ikincisinde, daha çok hata
yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz,
sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde
olmadığım kadar, Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım. Temizlik sorun bile olmazdı
asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere
giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve
daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve
verimli kılan insanlardandım
ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer,
yalnız mutlu anlarım olurdu. Farkında mısınız bilmem.
Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar. Siz de anı
yaşayın.
Hiçbir yere yanında
termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer,
hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
ilkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar
yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder,
güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85 indeyim ve
biliyorum.
ÖLÜYORUM...
Jorge Luis Borges
