korkarım ki daha çok dert açıcam ben başıma.kolum çıktı en son maçta.ve cumartesi günü yine bir maçım var.duramıyorum tehlikeli işlerle uğraşmadan.sanki böyle tamamlıyorum kendimi.sanki böyle daha az hissediyorum gibi her şeyi.en son motorsikletimi parçaladığımdan beri deli olduğumu ben de kabullendim.işin kötüsü korkmuyorum hiç bir şeyden, bir adem oğluna bu kadar cesaret çok fazla.
ama nereye kadar böyle gider? biri bana dur demeli diyeceğim ama diyenler çok oldu, durmadım.beni bir bakışıyla bile durdurabilecek kişi çıkıp gelmeli artık 180km öteden çok geç olmadan.