arkadaş ezgi isminde yeni bir kızla tanışmış ve sevgili olmuştur. akşam eve giderken kızdan telefon gelir ve yemek yaptığını, beraber yemeyi teklif eder. ben seni bırakırım vs desem dahi ikisi de gelmem için ısrar eder.
eve girdiğimizde kız yalnız değildi. 1.75 boyunda, siyah saçlı bir arkadaşı vardı ve içeri girer girmez bu kız gelip kulağıma yaklaşıp "seni istiyorum" dedi. yok yok bu kısa süreli hayal. ama cidden yalnız değildi. 40 cm boyunda kahverengi bir köpeği vardı. köpek beni görünce kulağıma yaklaşıp... yok yok bildiğin köpek işte hopluyor, kuyruk sallıyor vs. o boyuttaki köpekleri bilirsiniz, hiç yerinde durmayan, deli dürtmüş gibi sağa sola koşan hayvan işte. arkadaş sevgisine sevimlilik olsun diye köpeği sevmeye çalışıyor, ben ya hiç gerek yoktu zahmet ettin türünden sikko tavırlar sergiliyorum. neyse sevgili okur bunlar mutfakta hazırlıklara devam ederken, ben de fırsattan istifade ellerimi yıkayayım süsüyle işemeye gittim.
yerimden kalkınca rozi de kalktı. anlayacağınız üzere köpeğin adı roziydi. bazen insanları anlamıyorum amk. ben bir adım attım o da attı. banyoya doğru yürüdüm o da geldi. kapıda gözgöze bakıyoruz. yav bi siktir git desem de anlamıyor. köpek olduğundan olsa gerek. hoş bazen insanlar bile bakışlardan anlamıyor. kapıyı hemen açıp girerim diye düşündüm ama olmadı. o sırada "ya ezgi, rozi yi alsanda bi işesem" diyemeyeceğim için ses edemedim.
göt kadar banyoda itle başbaşayım. hayvanda olsa insan utanıyor işemeye. ayağımla hafif iteyim dedim olmadı. tam o anda bornoz bağıyla oyuna başladı. bundan faydalanıp işemeye başladım. hayda hemen koşup bacağıma tırmanmalar, kafasını aradan sokmaya çalışmalar. sevgili okur insan en fazla ne kadar sürede işer. hadi olsun otuz saniye. ama bu otuz saniye bazen çok uzundur. işerken bir köpekle uğraşmak ise anlatılmaz. dur olum, etme kızım derken bu gerizekalının kafasına işemiş bulundum. işte o an kafamın üstünde bir bulut ve içinde bir cümle...
-şimdi ben ne bok yiyeceğim?
hayır arkadaş yıkasam ne diyeceğim. valla öyle duruyorduk bi yıkayayım diyemem ya. hayvan, hayvan gibi tüylü bir de. kafaya çişi yiyince sallayıp bulaştırdı her yana. hayatında doğru söylemeyi şiar edinmiş bir adamım ama bu olmaz yav, olamaz. allah ım bir fikir ihsan et dememle, artık zamanında kime ne iyilik yaptıysam duam hemen geri döndü.
- ezgi bu hayvan susamış, gel bak ne sevimli.
+ aaa musluğa kaldırıp su mu içiriyorsun. hayvan sevgisi böyle birşey işte.
- evet. biraz kafayı ıslattık ama güzel içti haylaz. (yavşak ağızlılığın bini bir para)
arkadaş (yalaka) hemen bir havlu alıp sarıp sarmaladı. çişin etkisi midir nedir hayvan mahsun şekilde kucağında duruyor. neyse bunlar biraz köpekle biraz biraz birbirleriyle oynaştıktan sonra yemeğe geçtik. o an benim ülserimin azdığını, biraz su içsem geçerse yemeği yerim deyip kalktım. bunlar çiş çeşnili salata eşliğinde afiyete erdiler.
iki ay sonra bunlar ayrıldı. bir ay sonra da kızın facebook unda biricik kızım rozi öldü yazısını gördüm. lan yoksa diye içimden geçirip vicdan yapsam da bunun bilimsel olarak imkansız olduğunu düşünüp rahatladım.
sonuç olarak sevgili okur. bu hikayeden çıkaracağımız hiçbir ders yok. ama siz çıkardıysanız bana da anlatın.
