ilerde çok güldüren saflıklardır.
soyadım ayazdır benim. ilkokul 3. sınıf. o dönem nevzat ayaz diye biri bakanmış ne bileyim. benim amcam o dönem köyün muhtarı. adı nevzat.
öğretmenimiz bir gün yoklama alırken:
+kızım sizin nevzat ayazla bir akrabalığın var mı?
-evet öğretmenim. o benim amcam.
hocanın rengi ruhsarı atmıştı biraz. unutmuyorum.
+sen çankırılı mısın?
-hayır.
+ee o adam çankırılı.
-valla amcam hocam. bizim köyün muhtarı hatta.
(çok gülmüştü hocam. ben de gurur yapmıştım. benim amcamı hoca bile tanıyo bile. yıllar sonra anlattım hocama face sayesinde. yine aynı gevreklikle güldü. canım hocam.)
