6 kişilik bir odada (herkes erkek) kaldığın zaman, odanın en büyüğünün odada bulunduğu her saniye içerisinde şarkı söylemesi ve o şarkıların hiçbirisinin sözlerini tam ve eksiksiz bilmemesi ve sıçarken bile şafak türküsünü söylemesi kendimde kendimi camdan atma hissi oluşturmaya yeterlidir. bu da bir depresyon nedenidir zannımca, iyi değilim.
Not: odanın en büyüğü olduğu için saygımdan bir şey demiyorum, belki de bu yüzden bu haldeyim. kurtarın beni ey dostlar.
