dün edilen onca laftan sonra avrupa maçlarında galatasaray formamı giyip desteklediğim fenerbahçe'yi artık desteklememe kararı almıştım. ama görüyorum ki hala iyi şeyler oluyor, iyi şeyler konuşuluyor. yine eskisi gibi lazıo deplasmanında galatasaray formamı giyip fener için bağırıcam. vur salih, gönder caner, hadi webo çak oğlum.. galatasaray fransız takımı değildir, galatasaray aldığı avrupa kupalarının üstüne "türk bayrağı" çaktırmıştır. şimdi sıra fenerbahçe'de yapın şu işi de sizi de biz karşılayalım üstü açık otobüse güller atalım!
hangi takımda olursa olsun avrupa maçlarında rakip takımı destekleyen türklerin utanç verici hallerini ibretle izliyoruz. bunun milliyetçilikle alakası yok. bu maddi ve teknik açıdan daha kötü durumda olan, ülke geliri olarak daha fakir olan ve her avrupa maçında şans verilmeyen alt tabaka takımların "süper takım" olarak lanse edilen zengin ve şımartılmış takımları yenmesi durumudur. bu sınıf farkı gözetmeksizin daha mütevazi kadrolarla dünyanın peşinden koştuğu takımları it gibi titrete titrete yenmenin verdiği haz ve avrupalılar üzerindeki yaptığı süksedir. şimdi bu açıdan bakılınca ne önemi kaldı fenerbahçe, beşiktaş, galatasaray vs. diye ayırmanın.
bu sene böyle oldu. seneye ayrı kupalarda değil iki takımımız da şampiyonlar liginde çeyrek finaller yarı finaller görsün. acımasızca büyüyen futbol endüstrisinin belini biz aykut kocamanla, fatih terimle kıralım, samet aybaba ile tolunay kafkasla bükelim!
sanırım bu yazının sonuna en uygun cümle fatih terim'in 17 mayıs 2000 tarihinde uefa kupası final maçından önce soyunma odasında oyuncularına söylediği son cümle olacaktır. avrupada türkiye liglerinden boy gösterip de başarı kazanma arzusunda olan tüm türk takımlarına;
--spoiler--
yine söylüyorum kazanacaksınız. kazanmak için oynayacaksınız. ama netice ne olursa olsun siz benim gönlümde hep kazandınız hep şampiyonsunuz ve öyle kalacaksınız. allah yardımcınız olsun.
--spoiler--
