Beyazıt meydanında bulunan, bilimum kahvaltı ürünleri satan yaşlı amca.
Dışardan her şey çok normal gözükse de sandviççiye girince atmosfer bir anda değişiyor. ilk önce amca ''hoşgeldin bitanem, canım benim'' sonrasında ''içinde ne olsun hayatım'' diyor. Dikkat ediyorum başkalarıyla bu denli konuşmuyor bu adam. Bana mı göz koydu acaba?
sandviç hazırlanıyor, parasını ödeyip çıkacakken ''sevgiler canım'' deyip öpücük atıyor.
Namuslu duruşumdan ödün vermiyorum tabiki, ''hayırlı işler'' deyip çıkıyorum. Sandviç açık ara en iyisi olmasa gitmem aslında. Adam herhalde içine sevgisi katıyor. *
