sene doksanların sonları, lise sona gidiyorum. bayrak merasimi. aynı zamanda babamın samimi arkadaşı olan müdür muavini "çocuklar sizden bir şey isticem der". bu gibi durumlarda genelde car car konuşan gençlik birden susar ve burnumun tam dibinde olan muavin "pöfffff yine para isticek" dediğimi net bi şekilde duyar. mikrofona eğilir ve bana seslenir; "yok be çernom * senden para aldık mı bu güne kadar". *
