çocukluk kabuslarındandır. atarinin sahibi oynar oynar tam sana sıra gelince "yanıyo lan adaptör" diyerekten şaak diye basıverir on/off düğmesine. sende böyle mal gibi kalırsın elinde kolla. heh işte o kol sana girmiş gibi hissedersin. lan bunu her defasında yapıyordu o piç, kabusum olmuştu pezevengin evladı. hayır her defasında "bu sefer gitmicem lan" diyordum ama bir umut işte tıpış tıpış çalıyordum kapıyı. ulan mario sen karı bafileyeceksin diye ne psikolojik travmalar atlattık!
