ekşi sozlukte travis and tyler durden ile beraber en çok özendiğim, en çok takib-i hede ettiğim yazar idi kendileri. her zaman geyik, her zaman lakayıtlık buna rağmen formatı sikmeyen komik şaljfagag bir yazardı. hala daha da öyledir eminim son zamanlarda pek okuyamadım.
neyse efendim kendisine resmen hayrandım bir şekilde kendisiyle "abiee ben sana hayranım" diyerekten tanışma onuruna eriştim. öyle az çok konuştum. o heyecanla bir kaç hafta konuştuktan sonra kendisiyle bir zirvede rast geldim.
bütün hayallerim alt üst olmuştu o taptığım, o sürekli hebele hübele takılan ikide bir "afhaşofh" diye ortalıkta at koşturan adam gitmiş yerine orta yaşlı elinde birası yanında bayan arkadaşı sessiz, sakin bir adam çıktı. kendisiyle konuşmak istediğim gibi konuşamadım resmen yerlerdeydim efenim öyle böyle değil. oysa ne hayaller kurmuştum, beraber sozlukte at koşturacak "lodhfıloah" diye takılacaktık. çok yanılmışım. o şokla da 2 hafta sonra uçtum zaten. bağımız koptu.
şimdi bakıyorum burada da yazıyormuş ama artık o eski günler yok, evet!
yani demem odur ki kimseyi yazdıklarına göre değerlendirmeyin. üzülürsünüz.
