inanın çocuklar kadar saf ve masum bir canlı yoktur yeryüzünde. kürt, laz, çerkez, arap olsun sadece çocuklar çünkü.
hala itirafta ki küçük nüanslara takılan arkadaşlar var. su yokmuş, elektrik yokmuş, yol yokmuş falan deyip bizim köyde de yok bunlar diyorlar. siz itirafın görmek istediğiniz yanını görüyorsunuz. çocuklar sadece kürtçe konuşuyor diye zulüm görmüş bunun farkında mısınız, nasıl vicdana sahipsiniz acaba çok merak ediyorum.
adana'nın varoş mahallelerinden birindeki okulda geçen hafta görevim bitti. barış sürecinden önce haftada iki kere eylem olan bir mahalle bu. bazen okula atılan taş ve maytaplar yüzünden çocukları erken bıraktığımız bir okul. 6. ve 7. sınıfa gidip hala okuma yazma bilmeyen çocuklar vardı okulda bu onların suçu mu bir düşünün bakalım !
hiç lazca konuştuğu için dayak yiyen birine şahit oldunuz mu siz? onlarda en az sizin kadar vatanlarını seviyor inanın. bundan birkaç ay önce valiliğin düzenlediği organizasyon ile çocukları Çanakkale 1915 filmine götürdük. vurulan her düşman gemisinde alkışlarını ve sevinç çığlıklarını gözlerim dolu dolu izledim. bizi bu hale ne getirdi diye derin düşüncelere daldım aslında cevabı da belliydi.
onların abilerini ablalarını bu hale biz getirdik(!) ve bizim düzeltmemiz gerekiyor. artık daha geniş bir çerçevede düşünün ve azda olsun empati yapın. olmuyorsa yormayın kafanızı faşistlik kanınıza işlemiş. saygılar.
