Bir hocamız iletişimin zarif dilini tanımlarken şöyle bir örnek vermişti:
Anadoluda babalar oğullarına tosunum diye hitap ederler. Kent burjuvasının aslanım demesiyle de aynı anlamı taşır bu. Yürekli, gözü pek, delikanlı ve gurur duyulan anlamını taşıyan bu benzetmeler çocuğun kendine olan güvenini tazeler ve cesaret kazanmasını sağlar.
Siz hiç çocuğunu öküz oğlum diyerek seven bir babaya rastladınız mı?
Tam aksine bir çocuğu öküz oğlum demek aşağılamak, beceriksizlik ima etmek için kullanılır ve çocuğun fikren, zihnen ve kalben kırılmasına, ailesinden uzaklaşmasına neden olur.
Hâlbuki öz itibariyle baktığınızda tosun ve öküz aynı anlamı taşır.
Bu yüzden nezaketin dili öküz oğlum demek değil, hep tosun oğlum demeyi tercih etmektir.
