portakal ressam boş tarafından 1939 da resmedilen, sembolizm yönünden önemli bir resim.. incil in yaradılış mitosunu ve son yargılama sonrası cezayı anlatır. Tablo, kronolojik olarak kolay anlaşılsın diye, üç bölüme ayrılmış. Solda tanrı, adem ve karısı var. Ortada hayvanlar, sebze ve meyveler çıplak insanlar, sağ panelde ise yargılama ve ceza var.
soldaki ilk panelde, ikilinin arasındaki tanrı, elini üçleme şeklinde yapmıştır. bu tip, trinity işareti.. baba oğul ve ruhta birlik. alfa ve omega temalı tablolarda olduğu gibi.. Sol panelde, tanrı havva'nın elinden tutmuş, adem uyandığında onu yanında bulabilsin diye. Üçlünün buluşma anı, ademin ardıardına üç sürpriz yaşamasına neden olur. birincisi, tanrının kendi huzuruna gelmesi, ikincisi, kendi bedeninden ama daha farklı çıkıntı ve uzuvlara sahip birinin yaratılması, üçüncüsü de tabii ki, ilk cinsel dürtüyle dolması. Havvanın arkasında, doğurganlığı simgeleyen bir tavşan vardır. adem in bakışları, bir beklenti içeriyor. Bu da aslında, şehvetin aslında elma, dolayısıyla cinsellik olduğunu simgeliyor. Yine orta panelde, kovulma sonrası dünyaya düşen insanın pis davranışlarına iki yüzlülük ve kibirlerine devam ettiği anlatılıyor. resimde Dünya, isa'nın tuttuğu bir küre olarak tasvir edilmiştir. bu dünyada Bitkilerin olmayışı ise, yaradılış ilk altı günlük süresinde, hayvanların ve canlı yaşamının olmadığı üçüncü günü simgeler. Panelde, tanrının yaratma sonrası azalan etkisine de vurgu yapılır.