hoşçakalın acı anlamlar taşıyanıdır. belki bir daha birbirlerini göremeyecek insanlar tarafından sıklıkla kullanılır ve iki tarafta da hazin bir hüzne sebep olur. o an dolar gözleriniz;ama ağlayamazsınız, o yaşların dışarı çıkmasına izin vermezsiniz,veremezsiniz-karşı tarafın acısını arttırmamak için. son bir kez karşıdakinin gözlerinin içine bakılır ve kafa çevrilir. o kelimeyi söyledikten sonra zaten insan karşısındakinin gözlerine bir daha bakamaz hemen kafasını başka bir yere çevirir; çünkü bakarsa gitmesi gerektiği bir durumda gidemeyecek hale geleceğini bilir-o gözleri gerisinde bırakıp gidemez. bir yandan da kendine acır, kendine kızar-bu seçimi yapma gereğini sorgular ve bu seçimin kendisi için arkasından bakan yaşlı gözlerden daha mı önemli olduğunu düşünür;ama cevabını veremez, vermek istemez-çünkü bilir hayat yollarla ve bu yollarda yapılan seçimlerle doludur ve bir yolu seçerken diğer yolu daima reddetmiş olur zaten...
aslında her insan her an ölebilir, her anı onun son anı olabilir. bu nedenle "hoşçakal" yerine "elveda" demek her zaman daha anlamlıdır; hangimizin son saniyesi olduğunu asla bilemeyiz.
