sesini unutmuşum; hırvatistandan dönerken getirdiğim rakija'yı içiyorduk sevgilimsim ile, güzel oldu kafam, konuşuyordu hatun, bir şeyler diyordu, duymuyordum. "telefonunu kullanabilir miyim?" diye sordum, "elbette, kimi arayacaksın?" dedi. "hiç" dedim. telefonu alana dek aklıma gelmemişti numarayı anımsayıp anımsamadığım, ben (beynim, belleğim, ne denirse işte adına) unutmuş olsam da sağ elimin baş parmağı unutmamış, +90 539 4** 4* **.
çaldı telefon, biraz daha çaldı, geç vakitti, belki uyuyor belki elin herifi ile sevişiyordur diye geçti aklımdan, kapatacaktım, ekranda 00:00:01 yazdı. kulağıma götürdüm telefonu. "efendim" diyen bir kadın vardı aradığım numarada ama o muydu? tanıyamadım sesini, "benim e.." dedim. halimi hatırımı sordu, halini hatırını sordum, "türkiye'deyim, neden rahatsız ettim bilmiyorum." dedim. "bu numara senin mi? bu numaradan ulaşabilir miyim sana? neredesin? hangi şehirdesin?" dedi. "in between" dedim. (evet, malım) "özlemişim seni, çok özlemişim." dedi. "üşüme, özlüyorum" dedim.
