Önce ben tutumudur ve salt haliyle uygulandığında kişinin bütün kavram ve yargılarının dayanak noktası olma yolunda ilerler. Hatta ileriki aşamalarında bu kişi, fütursuzca toplumsal kuralları hiçe sayabilir. Yani bir nevi egonun tatminsizce her fırsatta ön plana çıkma arzusunun dışarıdan gözlenmesi durumudur ve çok iğreti durduğunu söyleyebiliriz.
insanoğlu, yaradılış fıtratından olsa gerek, bencil bir yapıya sahiptir arkadaşlar. Bu yapı toplumda kabul görmediği için, her ne kadar törpülenme çabasında olunsada ya da durumun böyle olmadığını kişi kendisine ıspatlamak adına uğraşlar içerisine girsede, dünyaya ben merkezli bir pencereden bakmaktan kendini alıkoyamaz. Kanaatimce, bu durumu bastırmak ve tersine çevirmek ise ancak ve ancak nefsin bastırılmasıyla yani din faktörüyle mümkün kılınabilir.
