Vatan borcu adı altında, sana ait olan hayatın hasretiyle ve hatta hiç sahip olmamışçasına hayaliyle geçen zaman zarfında; itaat, sabır, yokluk, hakkını aramama gibi kavramların dibine vurulup, sorgulama yetisinin yitirildiği; çile tadında geçen günlerin bitmesinin umudu ve sisteme adapte olma çabalarını bünyesinde barındıran, tamamen psikolojik harekattan ibaret olan olgular bütününe askerlik denir.
An itibariyle Kıbrıs'taki Mekanize Taburlarından birinde, Muharebe Destek Bölüğü çatısı altında dahil olduğum bu kurumda yapılan vazifenin bendeki karşılığı bu tanımdır efendim.
(bkz: siz kaçın ben onları oyalarım)
Nöbette yazdığım bir yazıyla bitiriyorum sözlerimi:
Zaman öyle bir şey ki burada; beklersin, azdır artmak bilmez. Geçsin dersin çoktur sonu gelmez. Hele birde ondan ayrı geçen zaman var ki, anlatmaya kelimeler yetmez!..
(bkz: Duygusalım bu aralar alttan alın.)
