hemen her erkeğin bir anlığına da olsa zihninde canlandırdığı, ama yapmaya da bir türlü cesaret edemediği kugudur.
son durağa gelindiğinde, "madem öpemiyorum" düşüncesi ile yüzdeki aptal bir tebessüm, zihindeki centilmen erkek olma hayali ve nereden geldiği belli olmayan cesaret ile kızın yanına gidip omzuna dokunularak uyandırılır ve sahibi tarafından bile güçlükle duyulan bir ses ile son durağa gelindiği söylenir. o güzeller güzeli kız bir anlığına yüzünüze bakar ve uykulu sersemliği ile teşekkür bile etmeden uzaklaşır. geride kırık bir kalp bıraktığının ise farkında bile değildir. ne yazık...
