Silivri yakınlarından güneş batmasını biliyor sert komposizyonlar çizerek
Ardın sıra sürüklenirken vagonlar yalnızlığın istasyonuna dek
Şehrin gürültüsünden uzak bir tarlada Kandamlası'na kondu yolunu kaybetmiş bir kelebek
Şair kadının o tebessümündeki bakışı anımsayarak;
-Bir yangının külünü yeniden yakıp geçti dedi.
Siyah kunduralarına bakıp yanılgıdan geçip gitti boyacı çocuk
Yere indirdi gözlerini masumca ekmek kokusunda açlığın ne demek olduğunu hatırlayarak
Suskun lisanlar konuşuyordu her simada hepsi birbirinden değişik
ilişikte tutturulmuş not "unutulmamak" der gibi ama unutuldu hepsi tek tek
Ayrı yönlere doğru yol aldı dizeler;
Kimi yolunu kaybetti bilerek (yol ikiye ayrıldı ortadan gitmek delilik belki)
Kimisi fayansları çok eski natürmort bir banyoda bileklerini kesti
Kimi,kimseden sordu kimisi de;adı açıklanamayan şiirde.
