ilkokul 3.sınıftaydım. ünitelerin sonundaki değerlendirme soruları ödev olarak verilmişti ve tek tek ayağa kalkıp cevapları okuyorduk. orta sıranın en arkasında saadet diye bir kızla oturuyordum. kız ayağa kalktı ve boş deftere bakarak, sanki oradan okuyormuşçasına aklından söylüyordu cevabı. ben de piçlik değil mi "örtmenim yalan söylüyo defteri boş!" deyiverdim. sonra kız defteri sıraya koydu, bir iki sayfa çevirdi ve suratında şapşal bi ifadeyle: "kardeşim yırtmış." dedi. ben tabii o an bu durumun komikliğini algılayamadım ama şimdi ne zaman aklıma gelse gülerim. ulan ya bak yine hatırladım..
