rene magritte'nin muazzam eseridir. aslında rene magritte daha çok bu bir pipo değildir isimli şaheseriyle bilinir. bence hegel's holiday isimli tablosu da muazzam bir yapıttır. bir şemsiyenin üzerine koyduğu içi su dolu su bardağı figürüyle şemsiye ile bardağı olumsuzlar. bu bir pipo değildir isimli eserinde resime müdahale ederek - yani ilgili yazıyı yazarak- bizleri allak bullak eder. buradaysa bizi tamamen yalnızlaştırır.
şemsiye açık haldedir ama kullanılmaz.
buradaki durum bana lautreamont'un dikiş makinesi ile şemsiye zıtlığına dair örneğini anımsatır. bunu son derece şiirsel bulur. mesela bu zıtlığı en iyi kullananlardan biri de franz kafka'dır. alakasız bir mekânı alıp bambaşka bir şeye dönüştürür. romanında bahsettiği ilkokuldaki sevişme sahnesi buna verilebilecek en güzel örnektir kanımca.
