karşımdaki insanın kafasında soru işareti bırakmayacak kadar duygusalım. ne alaka şimdi duygusallıkla soru işareti? kafanızda soru işareti kaldı değil mi? bu soru işaretini derhal silmek lazım akıllarınızdan. demek ki duygusal değilmişim. benim de kafamda bir soru işareti kaldı şimdi. olmadı ama o.
kimi insan bilmece gibi konuşur; her söylediğiyle karşındakinin kafasında soru işareti bırakır. eeeh yeter be soru işareti soru işareti... amma çok soru sordun. ben çok heyacanlı konuşurum. her söylediğimle karşımdakinin kafasında bir ünlem bırakırım. dediğim dedik biri olsaydım da noktayı koyardım. hatta yarım yamalak konuşsaydım da... noktalama işaretleriniz batsın!!
şehre yeni giriyorum. önümde şehir merkezi-centrum tabelası var. hayır efendim centrum da değil sentrum da değil. şehir merkezi bildiğin sendrom. tabelaya onu da eklemeleri lazım.
msn messenger sevenleri birbirine kavuşturduğu kadar ayıran da bir programdır. "hayatım birbirimizi engelleyelim artık olur mu?" . "olur" diyemeden karşı taraf çevrimdışı gözükür. engellersin, üstüne girilmez levhasını basarsın.
şehir hatları vapurunda martılara simit atmak yerine kenarlardaki can simitlerini atmayı denedim. ağızlarıyla yakalayamadıklarını fark edince boyunlarından geçirmeyi denedim. hemen arkamda sağ omzumun üzerinde bir el hissettim. can simidini boynuma geçirdiler beni martıların arasından attılar denize; simit niyetine.
bir tanıdğımız, yeni doğan çocuğunun ismine yusufcan koydu; yeni doğan bebeği sırf ismi yüzünden bebek olarak hayal edemedim. hastaneye gittiğimde karşımda bıyıklı, ceketli, gömlekli, evrak çantalı birini bekledim ama kundaklı bebek vardı... can takısı insana bebeklik katmış.
fabrikada tütün sarar, kafa bi milyon gezer fabrika kızı... ağlamasın da ne yapsın?
"bokuyla kavga etmek" deyimini bilmeyen yoktur, aşırı kavgacı kişiler için söylenir; bu kişiler bokunda da boğulur yeri gelirse. yeri gelmişken söyleyeyim; bokum kadar sevmem onları.
üç yaşındaki çocuğu ruh bilimciye götürdüm; "çocukluğuna inelim" dedi; kavga edip çıktım oradan; ruh hastası be!
söylemesi ayıptır; iki gündür susuyorum,konuşmuyorum söylemesi ayıp diye.
