tesbit edilmesi için insanın ontolojik konumlanmasını bitirmesi gereklidir. bilinmeyen bir çölde her tepeye "bu son" düşüncesiyle saldırmaya benziyor genel teamül.
ilk akla gelen ne mesela. mevzunun az bilinirliği. yani kendi konumumuzun.
ne görmüşüz ilkin. boşluğu. yani? konumumuzu bilmeyişimizi.
sonuç: basit mantık; konumumu bilmek adına ne varsa bilgi adına saldır!
konum öğrenmek için araç olarak bilgiye atfedilen anlam 300 yıldır -postmodern yaklaşımı saymazsak- aynı.
mevzu uzun ve birbirine bağlı bir bütünlük algısı gerektiriyor.
şu an için tek şunu demek lazım belki. alabildiğine vicdanı açık, sezgisi bozulmamış ve arayışında gerektiğinde bedel ödeyecek kadar samimi olmak lazım.
benim öngördüğüm tepecik bu.
bilgi kısırdöngü getirir. aşkın insanları dinlemek lazım bol bol. her birinin serencamesi başka. ama satır aralarında yoklamak lazım onları. sahteleri, gerçekleri, türlü türlü tipleri var ayrı mevzudur; ama dünyayı yeniden keşfedemeyecek kadar kısa ömürde akıllı olmak lazım.
