bir insan ölürken yanlızdır. tek başına ölür. kimse ölürken onunla gelmek istemez. ölür ve unutulur. yaşadıkları ve yaşayamadıklarını beraberinde götürür. peki yaşarken neden başkalarına hesap vermeliyiz, neden bizim hayatımız karışsınlar ki, her insanın yaşamı biriciktir. kimse kimsenin ölümüne karışmadığı gibi yaşamına da karışmamalı. ama ölürken bile bir insanı rahat bırakmayan zihniyette insanlar oldukça, sadece bu entry ile sınırlı kalacak bunlar.
