eğer tekrar başlamak zorunda kalsaydınız, nerede başlardınız? sorusunu sorduran film. filmin başında bu zorundalık çok büyük bir külfet gibi de gelse, filmin sonunda chuck karekterinin o hayata özlem duyduğunu düşünüyorum. film toplumdaki yozlaşmalara iyi göndermelerde bulunmuştur.
filmi izleyeli uzun zaman oldu, ama halen sahnelerinin çoğu aklımdadır, beni derinden etkilemiştir.
--spoiler--
chuck'ın ateşi buluşundan sonraki sevinci,
wilson'la yaptıkları kavga, wilson'ın ölümü (altı üstü bir toptu deyip geçmeyin filmde en fazla yürekleri burkan sahne wilson'ın okyanusta kayboluşudur.)
dişini çekiş sahnesi de olabildiğine kötüydü. filmin tek mantık hatası da o sahnede yatmaktadır, bu adam iltihaplı bir dişi çekiyor da nasıl ölmüyor?
zaten filmin yaşattığı görsel şölenden bahsetmiyorum.
bir de kelly'e kızanlar var da napsın kadın, chuck gitmiş 4 yıl ortadan yok, seni kalbime gömdüm demiştir. ki unutamadığını da filmin sonunda anlayabilmekteyiz.
--spoiler--
tom hanks coşmuşturmuş ve ne kadar kaliteli bir oyuncu olduğunu film için yapmış olduğu fedakarlıklarla kanıtlamıştır.
izlemeyenlere dipnot: halen geç kalmış sayılmazsınız.
