herkesin tanıdığı biri olmak başta iyi gelir , sonrasındaysa üzerine geliyorlarmış gibi hissedersin , belki de öyle değildir ama yine de öyle hissedersin.
susmayan bir telefonun vardır elinde , diğer ucundaysa onlarca insan , iyidir insanlar , hepsi olmasa da bazıları iyidir , şansa da inanmam ben, ama şansın varmış derler ya öyle işte , iyiydi insanlar , ama iyi olmak da yetmiyor aynı dili konuşmayınca.
aynı dili konuşmadığını anladığın andır zirvede bırakıp köşene çekildiğin an , sonra ne mi olur; büyürsün hepsi bu kadar.
