elimde imkan olsa kendisine nikahı kıyar, mumyalayıp cam çerçeve içine alır göt kadar evimin baş köşesine koyardım. kendisi susarken gayet sempatik; ama yazarken ve konuşurken mavzerle vurasım geliyor. çünkü söyledikleri ve yazdıkları akılla izahı olmayan şeyler.
aponun mektubu okuyunca çok ağlamışmış. gelsin; bende de kuzey ırak'ta çatışırken şehit olan arkadaşlarımın kan kokusu var ellerimde. onların kanlı, parçalanmış, yanmış eşyalarından parçalar var. onlar bir mektuptan daha fazlasını anlatıyor. ağlamasın, istemez; kimsenin göz yaşına kalmadık çok şükür. ama entel olacağım diye de... neyse, tck kapsamına girmeye gerek yok bu aç bi ilaç zamanda. umarım anlaşılmıştır.
anladık güzelim, entelsin en entel sensin, senden iyi ingilizce konuşan yok, senden iyi padişahların fantezilerini bilen yok, bir bilmediğin namaz onu da şeytan komaz!
kendisine he gülüm he deyip ciddiye almamaya çalışıyorum ama nafile çünkü sinirli adamım. allah kendisine selamet versin.
