bizim neslin hayatındaki ilk futbol oyunlarından. bende de yeri ayrıydı rahmetlinin. babam hafta içleri yasaklamıştı da oynamayı, geceleri el ayak çekilince, gizlice bilgisayarın başına süzülür, açar oynardım. ışıklar kapalı, ses kısık... tek şey w'ya abandıkça klavyeden çıkan sesler. hala kulağımda. 24 yaşıma geldim, futbol oyunları aldı yürüdü, ama o geceler aldığım tadının yanına bile yaklaşamaz hiçbiri. yok lan yok ağlamıyorum, gözüme birşey kaçtı.
