vücudun spor, çikolata veya sürekli acı yiyecek yemek gibi etmenler nedeniyle salgıladığı endorfini salgılayamayınca verdiği "bu ne biçim hayat, bana acil endorfin lazım" tepkisi.
şahsen ben bunun spor versiyonunu yaşıyorum. Çok fazla kardiyo çalışanlar zamanla endorfin bağımlısı oluyormuş. Vücut devamlı endorfin salgılamak istiyor, salgılayamayınca da kişi kendini evin içinde olduğu yerde koşarken bulabiliyor. (evet, benim bu.)
o değil de cidden feci bir bağımlılık, böyle bir huzursuzluk, böyle bir çölde vaha görür gibi evde koşu bandı aleti görüyorsunuz. çok kötüyüm sözlük, bana acil endorfin lazım. çikolata falan denedim de bana mısın demedi. biraz daha koşayım en iyisi. :)
