Sizi ''aşkın sınırları nedir?'' sorusuyla başbaşa bırakan ve izlerken ''ya onların yerinde ben olsaydım'' diyerek içten içe size bu soruya cevap aratacak bir film. Amour hayatın yaşlılık denen dönemini tüm çıplaklığı ve sevgi,dayanışma olguları ile birleştirebilen gerçekten sıkı bir yapım olmuş. Final sahnesi çok iyi düşünülmüş ve diğer Haneke filmlerinde olduğu gibi sizi ters köşe yapıyor ama duygusallığı en yükseğe çıkarıp ordan sizi bıraktığı için de biraz fazlaca sarsıyor.
